Imaginarium of dr. Parnassus, The
Het zat Terry Gilliam de laatste jaren maar niet mee:
Na de mislukking van zijn Don Quichot-project (in alle glorie te zien in de documentaire “Lost in La Mancha”) en het commercieel relatief geflopte “Tideland”, bevond Gilliam zich in zo’n nauwe situatie in Hollywood dat het moeilijk voor hem werd om ook maar 1 project van de grond te krijgen.
Volgens de producenten van de grote filmbedrijven was hij gewoon niet “Bankable” genoeg om de budgets waar hij gewoonlijk mee werkt aan hem toe te vertrouwen.
In die zin mocht hij dus van geluk spreken dat hij überhaupt het groene licht heeft gekregen voor “The Imaginarium of Doctor Parnassus”, en dat had waarschijnlijk veel te maken met het feit dat Heath Ledger zich had aangemeld voor de hoofdrol.
Deze acteur werd na zijn goede rol als the Joker in de nieuwe Batman film gebombardeerd tot hotter dan hot, en hij en Gilliam kenden elkaar nog van the “Brothers Grimm”, dus een betere keus leek onmogelijk. En dan gebeurt datgene wat we allemaal natuurlijk al weten:
Midden in de productie overleed Heath Ledger aan een hartaanval en lijkt de totstandkoming van een major Hollywood film in duigen te vallen.
Het mag dan ook een klein wonder heten dat de film toch nog is uitgebracht:
Vrienden van de acteur (en de regisseur) snelden to the rescue om de productie van ondergang te redden en de rol van Ledger door een slimme aanpassing in het scenario te spelen op momenten dat het verhaal dat toelaat, en die stukken af te wisselen met de geschoten scènes met Ledger.
Dat hebben ze op zo’n ingenieuze manier gedaan dat het eigenlijk nauwelijks opvalt dat de makers zich in zulke bochten hebben moeten wringen voor dat eindresultaat, en dat is een bijzonder knappe prestatie.
Maar je vraagt je wel af hoeveel andere ideeën gesneuveld zijn om deze grote veranderingen zo geloofwaardig te krijgen.
De film zelf is namelijk voor Gilliam- begrippen een beetje mat te noemen:
Begrijp me niet verkeerd, ik ben al een grote Gilliam fan sinds ik voor het eerst monty python’s flying circus zag en erachter kwam dat hij achter die maffe animaties zat, en ook bij deze film heb ik genoten van de vele visuele vondsten en de leuke cynische details die hij altijd wel in zijn films stopt, maar wat mij betreft had het allemaal wel een wat scherper randje mogen hebben, omdat het verhaal dat makkelijk toelaat: Doctor Parnassus (Christopher Plummer) is een soort berooide tovenaar die met een rondreizend circus mensen uitkiest om in contact met hun perfecte zelfbeeld te komen via een spiegel dat hen leidt naar hun persoonlijke “Imaginarium”. Alleen is de mensheid door de jaren heen slechter en slechter geworden en wordt het steeds moeilijker om mensen te vinden die geschikt zijn voor deze metamorfose. Daarbij helpt het ook niet dat Parnassus een weddenschap heeft gesloten met de duivel (erg leuke rol van zanger Tom Waits) over wie de meeste zielen kan winnen, waarvoor hij zijn dochter(Lily Cole) heeft ingezet.
De duivel lijkt de weddenschap al gewonnen te hebben totdat er ineens een mysterieuze vreemdeling(Ledger) opduikt die misschien al het verschil kan maken over de wedstrijd…
Het is al vanaf het begin duidelijk dat Gilliam het deze keer vooral te doen is om de mooie plaatjes: wanneer het lekker shabby ogende circus word opgezet (dat wat wegheeft van het decor uit het begin van “The Adventures of Baron Munchaussen”) en een onwetende zatte “geezer” per ongeluk in het Imaginarium terechtkomt is het duidelijk dat je gewoon lekker onderuit kan zitten genieten van de prachtige fantasievolle beelden, ook al is het jammer dat er naar mijn smaak wat te veel op computer-effecten is vertrouwd, omdat ik vind dat Gilliam zo goed is in het toepassen van ‘echte’ effecten: Nu had ik jammer genoeg iets te vaak het gevoel dat ik naar een op hol geslagen screensaver zat te kijken(wel een hele mooie screensaver).
Al met al is Parnassus dus vooral een leuke popcorn film geworden voor liefhebbers van fantasy a la Tim Burton, maar als je de echte pure, onversneden Gilliam wenst moet je toch “Brazil” nog maar weer een keer opzetten.
Reacties
Reageer op deze recensie
Je moet inloggen om te kunnen reageren!