Best worst movie

“Best worst movie” is een documentaire over de “beste slechtste film aller tijden”, namelijk “Troll 2”, een horror film die voor de liefhebbers van de “zo slecht dat het goed is” cinema, erg hoog aangeschreven staat, zo blijkt uit deze film waarin feesten en zelfs hele screenings worden georganiseerd waar de “fans” van de film van overal en nergens vandaan komen om met elkaar de film te bekijken.

Troll 2, waar trouwens geen troll in voor schijnt te komen, gaat over een familie die verhuisd naar het stadje “Nilbog” waar al snel blijkt dat elke inwoner eigenlijk vermomde vegetarische dwergen blijken te zijn die de familie wil laten veranderen in planten zodat ze ze kunnen opeten (ofzo).

We volgen de hoofdrolspeler van de inmiddels 10 jaar oude film, George Hardy, die inmiddels tandarts is geworden en een zeer burgerlijk bestaan leidt in een typisch Amerikaans dorp waar niemand eigenlijk weet heeft van de acteeravonturen van Hardy.
Maar goed ook, zo blijkt uit de inderdaad hilarisch slechte fragmenten van de film die in de documentaire zitten. Het acteerwerk van vrijwel iedereen is zo slecht dat het bijna hallucinant aandoet, de effecten zijn ronduit beroerd, en de dialogen zijn krankzinnig slecht geschreven.

Het word pas echt leuk als we Hardy volgen bij de uitnodigingen die hij krijgt om de screenings van de fans bij te wonen: Hij word als een held onthaald en krijgt telkens de vraag of hij die ene maffe zin uit de film op wil dreunen. Hardy geniet zichtbaar van alle aandacht die hij krijgt, en dat is aan de ene kant aandoenlijk, maar tegelijkertijd ook een beetje zielig.

Maar het wordt pas echt pijnlijk als de Italiaanse regisseur opgespoord en gevraagd wordt of hij ook wil deelnemen aan de vertoningen. Aanvankelijk voelt hij zich oprecht gevleid omdat hij denkt dat het gaat om mensen die de film echt goed vinden, maar als hij tijdens de vertoning van de film mensen hoort lachen op momenten waarop hij dat toch echt niet zo bedoeld had, wordt de man steeds zuurder en zuurder.

Deze film, die overigens gemaakt is door de acteur die destijds het zoontje van de familie speelde (en die ook vaak samen met Hardy enthousiast mee doet met het uitspelen van scènes uit de film), is eigenlijk pijnlijk en grappig tegelijk, een aanrader dus.